
Elke (41)
“Naar school gaan is weer spannend en ik ben nog erg zoekend. Maar zodra ik op de vloer sta weet ik dat het goed zit. Ik ben er voor 1000% van overtuigd dat ik hier thuis hoor. Hier ligt mijn hart”.
“Een beetje gek om te zeggen misschien, maar mijn man en kinderen vinden mij een veel leuker mens sinds ik in de zorg werk. Ik merk het ook aan mezelf. Ik kom veel blijer thuis. Dit had ik echt veel eerder moeten doen”.
Als kind wist Elke al dat ze graag de zorg in wilde. Tijdens haar studie tot verpleegkundige bleek ze onverwacht zwanger. Uiteraard een prachtig cadeau, maar hierdoor kon Elke de opleiding niet afmaken. Zij haalde haar diploma Helpende en kon binnen de gehandicaptenzorg als assistent begeleider blijven werken.
De 11 jaren hierna heeft zij als administratieve kracht binnen een onderwijsinstelling gewerkt, wat goed te combineren was met haar opgroeiende kinderen. Echter bleef de zorg in haar achterhoofd. Op een dag besloot Elke dat het tijd werd om haar dromen na te jagen. Ze meldde zich aan bij extrahandenvoordezorg. Tijdens de tweede corona golf werd ze door Vitalis gebeld of ze wilde komen ondersteunen. Elke wilde uiteraard niks liever!
Een leuker mens
Eigenlijk wist Elke het al wel, maar door mee te draaien in de zorg wist ze het écht voor 1000% zeker; hier hoort zij thuis. Via Vitalis kwam Elke in contact met project Lefgozer (m/v). Voor haar het ideale traject, omdat ze op deze manier werken én leren kan combineren. “Het voordeel voor mij is dat de opleiding maar 1,5 jaar duurt. Je bent heel snel volledig inzetbaar. Ik vind het fijn om continuïteit aan de cliënten te kunnen geven. Straks hoef ik niet meer te zeggen dat ik er even een collega bijhaal, ik mag zelf de zorg verlenen. Op dat moment kan ik niet wachten!”.
Werken in de zorg
Het leukste van werken in de zorg vindt Elke het contact met de cliënten. Vooral de verschillende levensverhalen van de cliënten spreken haar erg aan. Door haar leeftijd en levenservaring merkt ze dat ze hier gemakkelijk op in kan spelen. “Ik ben nog student, maar word echt voor vol aangezien. Dat is prettig om te ervaren. Het is mooi om te zien hoe ad rem sommige ouderen nog zijn. Je maakt ook echt wel verdrietige dingen mee, maar vaak is er gewoon heel veel blijdschap”.
De overstap maken
Elke denkt dat er thuis een hoop mensen zitten te ‘dubben’ om een overstap naar de zorg te maken. “Ik snap dat een overstap naar de zorg maken spannend is, die spanning ervaarde ik ook. Zeker het naar school gaan is best wel een ‘dingetje’. Ik geloof er in dat je voor de zorg kiest met je hart. Als je nog een lichte twijfel hebt, ga dan eens meelopen. Ik verzeker je, dan ben je om!”


