Christine (49)
Het is zeker de moeite waard! Ik vind het helemaal geweldig dat ik de kans heb gekregen. Ik ben daar nog steeds heel blij om. Het geeft zoveel energie. Je kunt écht het verschil maken.
Ik ben sinds 2 jaar werkzaam bij Maaswaarden. Daarvoor heb ik in de horeca gezeten. In die tijd heb ik ook gezorgd voor 2 dementerende ouderen op verzoek van een kennis. Ik deed dat 20 uur in de week en daar merkte ik dat ik er zóveel energie van kreeg dat ik dacht: ‘misschien moet ik daar iets mee doen’. Maar ik twijfelde omdat ik dacht dat ik misschien te oud was om nog te leren. Toen is er eigenlijk nog een jaar overheen gegaan. Die mensen waar ik voor zorgde kwamen uiteindelijk terecht bij Maaswaarden en ook daar heb ik nog vrijwilligerswerk gedaan. Bijvoorbeeld mee gaan als begeleiding met reisjes. Ik vond het nog steeds erg leuk. Toen het Lefgozer traject voorbij kwam dacht ik: ‘en nu ga ik het proberen!’
Ik kon snel instromen in de opleiding. Ik heb echt wel moeten leren leren. Ik vond het in het begin wel erg lastig. Ik kwam in een hele fijne klas terecht, we hebben heel veel aan elkaar gehad en hebben nog steeds contact. Het is wel pittig zo’n versneld traject maar uiteindelijk is het goed te doen. De mentor hielp ons ook erg goed. Het thuisfront heeft me ook goed geholpen en dat was wel nodig want het kost veel tijd. In maart heb ik mijn diploma behaald. Het leren via Lefgozer is me goed bevallen.
Tijdens de opleiding ben ik ook op het werk heel goed begeleid door mijn eigen begeleidster, maar ik kon ook altijd bij anderen terecht. Het voelde als een warm bad, ik werd helemaal geaccepteerd en ben heel goed geholpen.
Ik werk nu 24 uur bij Maaswaarden. Ik sta op een PG afdeling en val regelmatig in op de afdeling somatiek. Bij PG ben ik echt op mijn plaats. Ik krijg er echt veel energie van. Het meebewegen met de mensen vind ik erg leuk. Ik probeer het beste uit de mensen te halen, mensen in hun waarde te laten en ze te stimuleren en activeren om dingen te doen die hun weer nieuwe energie geeft. Iedereen kan op hun eigen niveau aan activiteiten meedoen. Bijvoorbeeld samen een appeltaart bakken, wandelen met een hond of fietsen in het fiets labyrint. Het fiets labyrint is een gesponsord project dat ik met een andere Lefgozer heb geïntroduceerd. Het is heel mooi om te zien hoe mensen daarop reageren. Al ‘fietsend’ (digitaal) komen dan allerlei verhalen los van vroeger en mensen leven weer helemaal op. Het is fijn om met een team collega’s de boel draaiende te houden. Het geeft echt heel veel voldoening. Onderling helpen we elkaar daar waar nodig. Je bent ook van grote betekenis voor de familie van de bewoners en dat is ook heel belangrijk voor mij, je krijgt met hun ook echt een band. We krijgen ook veel hulp van vrijwilligers en ook van de familie van de bewoners.