Linda van Casteren (57)
Linda wilde als tiener de zorg al in. Helaas door omstandigheden is dat er niet van gekomen. Jaren heeft zij als administratieve kracht gewerkt, achter de computer. Haar contract zou bij haar laatste werkgever ophouden, waardoor ze de kans kreeg om echt goed na te denken over wat zij wilde doen, de laatste 10 jaar van haar loopbaan.
Voor Linda was het simpel; ze wilde werken in de ouderenzorg. “De ouderen hebben de wereld voor ons opengelegd. Zij hebben de maatschappij opgebouwd tot wat het nu is. Ik wilde niets liever dan iets terug doen”.
"Zorgen is niet altijd alles uit handen nemen, maar juist de ander in zijn of haar kracht zetten!"
Moe maar voldaan
“Soms ga ik moe naar huis, maar dat wil niet zeggen dat ik er doorheen zit. Juist niet! Moe maar voldaan is waarschijnlijk een betere benaming. Soms is het flink aanpoten, maar je krijgt er zoveel voor terug. Wat ik het mooiste vind, is de liefde die ik krijg van de bewoners. Zij zijn zo ontzettend dankbaar dat je er bent en dat merk je aan alles."
"Op de dementerende afdeling waar ik sta is het echt niet altijd makkelijk, maar doordat je een band kunt opbouwen met de bewoners gaat het bijna als vanzelf. Een dag loopt altijd anders dan verwacht, maar dat maakt iedere dag ook weer bijzonder. Ik heb echt een zorg hart, maar heb ook moeten leren dat veel bewoners nog dingen zelf kunnen. Zorgen is dus niet altijd alles uit handen nemen, maar juist de ander in zijn of haar kracht zetten door het hem of haar zelf te laten doen. Mooi om te zien hoe trots ze dan zijn”.
Hobby'en
“Sinds ik achter mijn computer vandaan gekomen ben en in de zorg ben gegaan, heb ik geen dag meer het gevoel gehad dat ik echt aan het werk ben. Tegen mijn collega’s zeg ik ook altijd dat ik weer een lekker dagje gehobbyd heb. Zo voelt het ook echt! In mijn omgeving merk ik wel eens weerstand als ik vertel dat ik in de ouderenzorg werk. ‘Wat is daar nou leuk aan?’. Maar voor mij is er dus niets mooiers. Ik vind het daarom ook super fijn dat ik in een team terecht gekomen ben waar mijn passie voor de zorg gedeeld wordt.”
Combinatie van leren en werken
“Het leren viel me in het begin even zwaar. Niet omdat het moeilijk is, maar het is gewoon weer even wennen. Het fijne van de opleiding is dat de meeste klasgenootjes in hetzelfde schuitje zitten. Ook zij zijn vaak lang niet naar school geweest. Vanuit de opleiding worden we hier goed in ondersteund.
Ik moet mezelf soms een schop onder mijn billen geven om er mee aan de gang te gaan. Ik word door mijn collega’s bij van Neynsel enorm gesteund en als volwaardig aangezien. Dat is voor mij persoonlijk heel belangrijk. Daarnaast heb ik het geluk dat ik enorm gesteund word door mijn partner. Hoe graag ik ook op mijn werk ben, ik vind het ook heerlijk om thuis te zijn bij mijn kinderen en kleinkinderen”.
Als lefgozer ga je aan de slag bij een van deze zorgorganisaties in de regio:
