Tamara van Tilborg (43)
“Ik vind het echt leuk om met zij-instromers in een klas te zitten. Omdat iedereen al een leven achter zich heeft – de een wat langer dan de ander – vind je echt steun bij elkaar. We zijn een hechte groep. We voeren soms diepgaande, emotionele gesprekken. Ik ben echt blij dat we dit met elkaar kunnen delen”.
Van kapster naar verzorgende IG
Tamara heeft vanaf haar 16e in het kappersvak gezeten. Maar de sleur kwam er een beetje in en na jaren als kapster was ze toe aan een nieuwe uitdaging. Toen Tamara op haar 15e stage liep in een verzorgingstehuis, zei haar begeleider al dat ze “geknipt” (😉) was voor de zorg. Zelf dacht ze daar toen anders over en ze besloot de schaar ter hand te nemen. Nu weet ze dat deze begeleider gelijk had. Ze merkte steeds vaker dat ze het contact met ouderen heel aangenaam vond, en kreeg daar veel energie van. Het was dan ook snel duidelijk voor Tamara dat haar nieuwe uitdaging in de ouderenzorg lag.
Op internet las ze iets over Lefgozer. Dat trok haar meteen aan vanwege de duur van de opleiding (18 maanden). Daarnaast vond zij het een prettig idee dat zij met andere zij-instromers in de klas kwam en niet met leerlingen die nét van de middelbare school kwamen. Ze meldde zich aan bij Zorgplein Maaswaarden en zo geschiedde.
De juiste plek
Over werken in de zorg raakt Tamara niet uitgepraat. Ze vindt het “gewoon gruwelijk geweldig”. Thuis remmen ze haar wel eens af, “nu weten we het wel”, krijgt ze dan te horen. Haar moeder vindt haar rustiger en relaxter geworden. Je kunt echt merken dat Tamara op de juiste plek beland is.
Leer- werktraject
Weer naar school gaan vond Tamara wel “een dingetje”. In het begin ervaarde zij best veel stress. Ze heeft geleerd dat ze niet te veel vooruit moet kijken, maar zich moet bezig houden met dat wat op dit moment van haar wordt verwacht. “Het leren is echt wel weer even spannend. Laatst had ik een rekentoets en ik dacht dat ik het niet zou kunnen. Ik rondde hem uiteindelijk af met een 10. Dan ben ik gewoon super trots op mezelf! Het helpt ook dat we leuke docenten hebben en goede begeleiding op de werkvloer. Zij geven mij het vertrouwen dat ik het kan.”
Ouderenzorg
Tamara weet het zeker. De ouderenzorg is háár plek. “De mensen zijn enorm dankbaar, dat is echt mooi om te ervaren. Ik ben blij dat ik ze kan helpen. Niet alleen met verzorgen, maar ook met het pakken van de eigen regie. Ze kunnen nog veel meer dan dat ze zelf denken”.
Eigenlijk alles is leuk in de ouderenzorg als je het aan Tamara vraagt. Natuurlijk heeft ze ook wel eens te maken met boze bewoners. Laatst had een bewoner onaardig tegen haar gedaan. Vroeger zou ze dan dichtklappen. Nu heeft ze op school geleerd om hier mee om te gaan. Tegen de boze bewoner zei ze: “Ik vind het niet aardig hoe u nu tegen mij doet”. Toen zij later bij deze bewoner terug kwam bood hij zijn excuses aan voor zijn gedrag. “Dat is dan mooi om te ervaren. Onze bewoners zijn ook maar gewoon mensen. Je merkt wel dat een aantal bewoners de grenzen gaan opzoeken bij nieuwe verzorgenden. Je moet dus een manier vinden om hier mee om te gaan”.
Moreel dilemma
Naast dat Tamara leert om te gaan met mopperende bewoners, heeft zij nog een ontwikkeling doorgemaakt. “In het begin vond ik dat ik weinig tijd had voor bewoners. Ik ging dan na mijn dienst nog even terug om toch nog even een praatje te maken of een spelletje te doen. Ik heb geleerd dat ik dat niet moet doen. Ik merk dat nu ik beter weet wat er van me verwacht wordt, ik ook meer tijd over houd om wél echt met de bewoner in contact te komen. Ohja, en nogmaals. Werken in de zorg is echt gruwelijk geweldig!”
Als lefgozer ga je aan de slag bij een van deze zorgorganisaties in de regio:
